نوشته‌ها

پیش فعالی در بزرگسالان

پیش فعالی در بزرگسالان

دردسرهای پیش فعالی در بزرگسالان

 

به احتمال زیاد در اطرافتان یا در خانوادتان کودکی را دیده اید که آرامش شما یا دیگران سلب کرده باشد.اغلب برچسبی که به این کودکان زده می شود درمورد بازیگوشی یا باهوش بودن آنهاست و کسی به مشکلات کودک شک نمی کند. این کودکان بیشتر از اینکه دیگران را کلافه کنند خودشان هم کلافه می کنند چون در انجام کارها و تمرکز با مشکلاتی روبه رو می شوند که نمی توانند به تنهایی آن را حل کنند.بهتر است کودکانی که رفتار و کارهای پرخطری از خود بروز می دهند تحت نظر پزشک قرار بگیرند تا اگر اختلال پیش فعالی در آن ها دیده می شود مورد درمان قرار بگیرند در غیر این صورت در آینده آنها تاثسر زیادی خواهد گذاشت.

 

اختلال پیش فعالی درکودکان

ADHD یک اختلال پیش فعالی در کودکان است که خود را به صورت فعالیت بیش ازحد، حواس پرتی، کارهای پرخطر، نداشتن تمرکز در انجام امور ساده نشان می دهد. به این نکته دقت کنید این علائم را اکثر افراد تجربه می کنند اما نباید به صورت مداوم درکودکان وجود داشته باشد که باعث اختلال در انجام امور آنها شود و اطرافیان را کلافه کند. بهتر است از همان کودکی، فرزندان خود را مورد بررسی قرار دهید و با دیدن هرگونه علامتی از اختلال پیش فعالی به پزشک مراجعه کنید که در بزرگسالی با مشکلات بیشتری روبه رو نشوند.

 

پیش فعالی در بزرگسالان

 

اختلال پیش فعالی دربزرگسالان

اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) یک اختلال رفتاری رایج است که از هر 20 بزرگسال ، به طور عمده مردان ، یک نفر را درگیر می کند و این خاطر به خاطر رشد مغزی آنهاست. همانطور که گفتیم افرادی که در کودکی دچار اختلال پیش فعالی بوده اند در بزرگسالی به اختلال توجه، کنترل رفتارهای تکانشی و نگهداری افکار خود به مشکل می خورند.

 

نشانه های پیش فعالی در بزرگسالان

یک فرد مبتلا به ADHD ممکن است:

  • تغییرات خلقی غیرقابل پیش بینی دارید
  • در کار بی احتیاطی می کنید
  • حفظ توجه در کار یا اوقات فراغت دشوار است
  • به نظر نمی رسد وقتی مستقیماً با شما صحبت می شود گوش دهید
  • دستورالعمل ها را دنبال نمی کنید یا کارها را تمام نمی کنید
  • سازماندهی وظایف و فعالیتها دشوار است
  • از تلاش مداوم ذهنی در کار خودداری کنید
  • چیزهایی مانند کلیدها ، مدارک و موارد لازم برای کارها را گم می کنید
  • توسط محرک های دیگر به راحتی حواس شما پرت شود
  • در کارهای روزمره فراموش کار باشید
  • با دست یا پا تکان بخورید ، یا در صندلی خود بچرخید
  • برایتان  نشستن سخت است
  • دائماً برای انجام کارها بدوید
  • بی تاب باشید
  • در انجام کارهای آرام مشکل دارید
  • زیاد حرف می زنید
  • بدون فکر کردن عمل می کنید
  • در انتظار نوبت در صف و سایر موقعیت های دیگر مشکل دارند
  • مشکلات خواب دارید

 

 

پیش فعالی در بزرگسالان

 

تاثیر پیش فعالی در بزرگسالان

ADHD می تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. افراد مبتلا به ADHD ممکن است حفظ روابط یا حفظ شغل برایشان دشوار باشد. اگر وضعیت آنها در کودکی تشخیص داده نشده و درمان نشده باشد ، ممکن است در مدرسه نتیجه خوبی نداشته باشند. یک عمر برخورد با این اختلال رفتاری ، گاهی باعث کاهش عزت نفس می شود.برخی از افراد مبتلا به ADHD با استفاده از مواد مخدر یا الکل سعی در کنار آمدن با احساسات خود دارند. مبتلایان به بیش فعالی بیشتر دچار اختلالات شخصیتی و سایر مشکلات روانشناختی مانند اضطراب یا اختلالات خلقی می شوند.از طرف دیگر ، “غیر عصبی بودن” نیز می تواند مزایای خود را داشته باشد. بزرگسالان مبتلا به ADHD به که درستی اختلال پیش فعالی را مدیریت کرده اند اغلب تخیل و استعداد خلاق زیادی از خود نشان می دهند. روش های جدید برای بزرگسالان مبتلا به پیش فعالی منجر به طراحی محیط های کاری می شود که بتوانند برای افراد مبتلا به ADHD مناسب تر باشند.

تاثیرپیش فعالی در زندگی زناشویی

پیش فعالی ازاگردر کودکی درمان نشود متاسفانه تا بزرگسالی ادامه می یابد و زمانی که منجر به ازدواج شود مشکلات بیشتری را ایجاد می کند. یکی از این مشکلات بی مسئولیت بودن این افراد که باعث می شود در انجام وظایف خود کوتاهی یا فراموش کنند. وقتی صحبت از کارهای خانه می شود، ممکن است همسرتان بی توجه به امور خانه باشد.به راحتی نمی توانید با همسرتان صحبت کنید به این دلیل که تلاش برای گفتگو کردن فایده ای ندارد و از بی ادب بودن ظاهری نسبت به دوستان خود و اعضای خانواده خجالت می کشید.

مشکلات مالی یکی از معضلاتی است که بعد از ازدواج سر و کله اش پیدا خواهد شد چون همسرتان در اداره پول مهارتی ندارد، پیش ازحد هزینه می کند یا فراموش می کند قبض ها را پرداخت کند و بدتر از آن نمی تواند شغل خود را حفظ کند.

ازدواج با افراد پیش فعال شما  نقش والدینی پیدا می کنید که دائما درحال یاد آوری همسر فراموش کار خود درمصرف داروها، ملاقات ها، یادآوری روزهای مهم هستید.

کارهایی که برای مدیریت پیش فعالی می توان انجام داد:

درمان ADHD می تواند شامل موارد زیر باشد:

آموزش

برای کمک به فرد در درک و مدیریت بهتر وضعیت خود

بهبود شیوه زندگی

مانند قطع یا ترک مواد مخدر و الکل ، و انجام ورزش منظم

دارو

از داروهای محرک و غیر محرک استفاده می شود

روان درمانی

برای رفع مشکلات عزت نفس یا سو substance مصرف مواد

درمان

مانند رفتار درمانی و رفتار درمانی شناختی ، برای آموزش مدیریت خشم ، مهارت های سازمانی یا مهارت های اجتماعی ، بسته به نیازهای فرد.

مشاوره حرفه ای

برای افزایش شانس موفقیت و رضایت فرد در محل کار

خانواده درمانی

وقتی یکی از اعضای خانواده به ADHD مبتلا باشد ، کل خانواده به حمایت نیاز دارند

 

 

پیش فعالی در بزرگسالان

 

درمان اختلال پیش فعالی در بزرگسالی

خوشبختانه در بزرگسالی هم می توان با تکنیک های بخصوص این بیماری را درمان یا کنترل کرد و نیازی به مصرف دارو نیست و این روش ها می تواند روند بهبود شما را آسان تر کند.

نظم داشته باشید

سعی کنید در کارها و قراردادن وسایل خود نظم داشته باشید. برای این کار می توانید عادات و وسایل خود را دسته بندی کنید یا برای هر وسیله ای جای مخصوص مشخص کنید و در کنار این ها از برنامه روزانه و مرتب استفاده کنید.

مدیریت زمان داشته باشید

سعی کنید از یک ساعت برای انجام ها کارها استفاده کنید که بتوانید برای خود محدودیت زمانی قرار دهید. با محدودیت زمانی که دارید سعی می کنید که کارهای خود را زودتر و تا پایان انجام دهید . کسانی که از به پایان نرساندن کارهایشان کلافه می شوند بهترین روش مدیریت زمان است.

مشخص کردن الویت ها

سعی کنید براساس الویت ها کارهای مهم خود را انجام دهیدو کارهای بزرگ خود را به کارهای کوچک تر تقسیم کنید. بیشتر کسانی که اختلال پیش فعالی دارند با گفتن نه به دیگران رنج می برند سعی کنید یاد بگیرید بتوانید به دیگران نه بگویید.

مدیریت نگرانی های بی دلیل

چند عوامل وجود دارد که می تواند شما را از تکانشگری یا بی نظمی نجات دهد آکه ن داشتن تغذیه مناسب، خواب کافی، ورزش منظم، ترک عادات سالم است.

سخن آخر

بیماری پیش فعالی اگر در کودکی قابل تشخیص باشد به راحتی می توان درمان کرد اما اگر در کودکی تشخیص داده نشود ممکن است که در بزرگسالی با مشکلات بیشتر یمواجه شوند. این اختلال اغلب توسط روانشناسان و با استفاده از مصاحبه بالینی انجام می شود. علاوه براین از شما آزمون فیزیکی می گیرد.