محصولات تراریخت عموما به مصارف دامی میرسند یا برای سوختهای زیستی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین محصولات تراریخت در دنیا با این هدف مورد استفاده تجاری قرار می‌گیرد که 30 تا 50 درصد ارزانتر از محصولات طبیعی است. کشف فترت نظارت بر این محصولات و ارزانی این محصولات بی‌کیفیت در کشور ما، این پرسش را به ذهن متبادر می‌کند که چند وقت است که تاجران تراریخت، سلامت فرزندان ما را قربانی مطامع تجاری خود کرده‌اند.

گرچه این که در این قضیه شفاف سای میشود و این موضوع قابل تقدیر است اما پرسش اینجاست که در حالی که مصرف موادی که تقابل سخت علمی درباره آنها در سطح بین‌المللی و نیز در داخل کشور در جریان است، و بسیاری از دانشمندان ایران و متخصصان بین‌المللی بر احتمال عوارض درازمدت این محصولات تأکید دارند، چرا باید اساساً این محصولات در سایه بی‌توجهی ناظران، برای مصرف گروه های حساس مانند کودکان تولید میگردد

در مسیر رسالت آگاهی‌بخشی خود  آمادگی دارد – در صورت وجود سندی دال بر احراز سلامت این محصولات – جوابیه مسئولان را به اطلاع عموم مردم برساند؛ اما با تحقیقات گسترده کارگروه بررسی تراریخت،‌ تقریباً محرز است که چنین دلیلی اقامه نخواهد شد. بنابراین انتظار می‌رود، مسئولان نظارتی و خصوصاً وزارت بهداشت – که اتفاقاً در این موضوع بصورت ویژه عملکرد مثبتی داشته است – مسئولانه‌تر و با دقت افزونتر از حال حاضر، با این مسئله برخورد کنند، و کودکان ایران را از گزند آسیبهای احتمالی این محصولات مصون نگاه دارند.راه دیگر نیز این است که مردم از خرید چنین محصولاتی برای سلامت خود و کودکانشان امتناع نمایند و آن ها را تحریم خرید نمایند.

تصاویر اذعان برند مینو به تراریخت بودن (اصلاح شده!/دستکاری شده ژنتیکی) را در تصاویر زیر ملاحظه نمایید.